Ալիևի խոստովանությունը Զախարովայի համար «ասնավանի չէ». ռուսական խոսափողը ցինիզմի «վիսշի պիլոտաժ» է ցույց տալիս

Ռուսաստանի արտաքին քաղաքական հարցերով գերատեսչության պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովայի հայտարարությունը, որով վերջինս կասկածի տակ է դրել ԼՂ-ում էթնիկ զտման փաստը, ցինիզմի «վիսշի պիլոտաժ» կարելի է համարել։

«Կցանկանայի ինչ-որ փաստերի ներկայացում, եթե կա միջազգային կազմակերպության գոնե ինչ-որ փաստաթուղթ, որը Երեւանը համարում է հեղինակավոր։ Օրինակ՝ ՄԱԿ-ի կամ մեկ այլ կազմակերպության։ Եթե կա հայտարարություն, որը կվկայի, որ նման «էթնիկ զտումներ» են տեղի ունեցել, բարի եղեք՝ մեզ տրամադրեք այդ փաստաթղթի հղումները»,- ասել է նա:

Փաստորեն, տիկին Զախարովան չի հավատում սեփական աչքերին ու ականջներին, չի հավատում էթնիկ զտման աղաղակող փաստերին, որոնք, ի դեպ, արձանագրվել են սկսած այն պահից, որ ռուս խաղաղապահների ոտքը դիպավ ԼՂ հողին, 150 հազար արցախցիների բռնի տեղահանությանը, Լաչինի միջանցքի բլոկադային, արցախահայությանը հումանիտար ճգնաժամի առաջ կանգնեցնելուն, Ստեփանակերտի կառավարական շենքերի վրա փողփողացող ադրբեջանական դրոշներին, խաղաղապահների ամենօրյա բյուլետեններին, որտեղ ԼՂ-ն այլեւս նշվում է որպես «Ադրբեջանի Հանրապետության տնտեսական շրջան Ղարաբաղ» ․․․․ նրան պետք են զեկույցներ, այն էլ՝ միջազգային կազմակերպությունների, այն էլ՝ ՄԱԿ-ի։ Այն ՄԱԿ-ի, որի մշտական անդամներից մեկն է իր երկիրը։

Ի դեպ, նախորդ տարի դեկտեմբերին՝ Լաչինի միջանցքի շրջափակումից հետո երբ ՄԱԿ ԱԽ-ում քննարկում սկսվեց, ՌԴ-ն ամեն ինչ արեց, որ մաքրի Ադրբեջանի ցեղասպան երեսը՝ նպաստելով վերջինիս՝ էթնիկ զտման օպերացիան վերջնակետին հասցնելու հեռահար նպատակի իրագործմանը։

Հիշեցնենք՝ Ռուսաստանի դիրքորոշման պատճառով տապալվեց Լաչինի միջանցքի շուրջ դեկտեմբերի 20-ին ՄԱԿ ԱԽ արտահերթ նիստի արդյունքում ՄԱԿ ԱԽ նախագահողի հայտարարության ընդունումը:

Factor.am-ը, հղում անելով իր աղբյուրին, հայտնել էր, որ հանդիպմանը հաջորդած օրերի ընթացքում քննարկվել եւ բանակցվել է Ֆրանսիայի առաջարկած ՄԱԿ ԱԽ նախագահողի հայտարարությունը Լաչինի միջանցքի վերաբերյալ: Երկար բանակցությունների արդյունքում հաջողվել է ստանալ ՄԱԿ ԱԽ անդամների՝ փոխահամաձայնեցված հայտարարության տեքստ, որի որոշ ձևակերպումների հետ համաձայն չեն եղել Ալբանիան ու ԱՄԷ-ն, բայց նրանք նույնպես, ի վերջո, համաձայնել են: Ռուսաստանի Դաշնությունը, սակայն, ըստ էության, տապալել է հայտարարության ընդունումը՝ վերջին պահին առաջարկելով մի շարք նոր փոփոխություններ՝ հստակ հաշվարկով, որ մյուս անդամները դրանք չեն ընդունի, ինչը եւ տեղի էր ունեցել:

Զեկույց՝ թուղթ ու «բարաթ» պահանջող Զախարովային թերեւս արժե հիշեցնել մի շատ կարեւոր թղթի՝ նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մասին, որի հիման վրա էլ իր երկրի զինուժը տեղակայվել էր ԼՂ-ում եւ պիտի ապահովեր արցախահայության անվտանգությունն ու բնականոն կյանքին վերադառնալը: Ի դեպ, Պուտինի անձնական երաշխավորությամբ։ 

Առաջարկում ենք տիկին խոսափողին վերընթերցել իր երկրի խաղաղապահների մանդատի մասին փաստաթուղթը, որը, ի դեպ, Ադրբեջանն այդպես էլ չհաստատեց։ Ավելին, ինչպես օրերս բացահայտեց Ալիեւը, ինքը խորապես թքած ուներ նոյեմբերի 9-ի թղթի, դրա երաշխավորի ստորագրության վրա եւ այն դիտարկում էր որպես «պաուզա»՝ «ԼՂ-ի եւ ՀՀ-ի ուղղությամբ հարվածները նախապատրաստելու եւ դրանք հասցնելու համար»։  

««Ֆարուխ» օպերացիան, «Սարիբաբա-Գըրխգըզ» գործողությունը, այնուհետեւ «Վրեժ» գործողությունը մեր կողմից իրականացված կարեւոր ռազմական օպերացիաներ էին, որոնց արդյունքում վերականգնվեցին Ղարաբաղի տարածաշրջանի ռազմավարական բարձունքներն ու բարձունքները, որոնք այն ժամանակ մեր վերահսկողության տակ չէին։ Սա մեծ դեր խաղաց սեպտեմբերի 19-20-ի գործողությունն իրականացնելու հարցում»,- հայտարարել էր Ալիեւը։

Փաստորեն, Զախարովայի համար բավարար չէ այն, որ էթնիկ զտման իրականացման մասին սեփական բերանով խոստովանում է ինքը՝ էթնիկ զտում իրականացրածը՝ ի դեմս Ալիեւի։ Զախարովայի սիրտն ուզում է, որ այդ հանցագործության փաստն արձանագրեն միջազգային կառույցները, այն կառույցները, որոնք ուկրաինական պատերազմից հետո թիկունքով շրջվել են դեպի իր պետությունը՝ դրանից բխող հետեւանքներով։

Նկատենք, որ Զախարովայի ցինիկ հայտարարությանն արձագանքել է ԼՂ խորհրդարանի պատգամավոր, «Ազատ Հայրենիք-ՔՄԴ» խմբակցության անդամ Արամ Հարությունյանն ու «Ֆեյսբուք»-ի իր էջում զետեղելով վերջինիս հայտարարության տեսագրությունը՝ ռուսերենով գրել․ «150 հազար «ապացույցները», որոնք ցրված են Հայաստանում եւ արտերկրում, քի՞չ են Զախարովայի համար»։ 

Հեղինե Մանուկյան