Մոտիվացիա և «սառը» գլուխ. Հայաստանի հավաքականի կարևորագույն խաղին ընդառաջ

Կիրակի օրը՝ հոկտեմբերի 11-ին Հայաստանի հավաքականը Ազգերի լիգայի 2020/21 մրցաշրջանի խաղարկության C դիվիզիոնի խմբային փուլի շրջանակներում Լեհաստանում «կընդունի» Վրաստանի հավաքականին:

Երկու հարևանների սկզբունքային դիմակայությունը Հայաստանի հավաքականի թերևս, ամենակարևոր խաղերից էր 2020թ.-ին: Սակայն հանդիպմանը նախորդած իրադարձությունները՝ Արցախում բռնկված պատերազմը, ինչ-որ չափով երկրորդ պլան մղեցին հանդիպումը, բայց, նաև, ավելի բարձրացրին դրա կարևորությունը արդեն ոչ միայն հայ ֆուտբոլասերներին, այլև ամբողջ հայ ժողովրդի համար:

Միևնույն ժամանակ, Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Խոակին Կապառոսը նոր ստեղծված իրավիճակում նոր խոչընդոտների առջև է կանգնում:

Չկայացած հանդիպում

Այս օրերին մենք պետք է քննարկեինք հոկտեմբերի 7-ին ակնկալվող Ալբանիայի հավաքականի հետ ընկերական հանդիպման արդյունքը: Կորոնավիրուսային դադարից հետո Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան եվրոպական չափանիշներով բավական ամուր հավաքականի հետ ընկերական հանդիպման պայմանավորվածություն էր ձեռք բերել, որը, սակայն հասկանալի պատճառներով, չեղարկվեց: Իսկ այդ խաղը շատ կարևոր էր Կապառոսի համար՝ հաշվի առնելով, որ նրա գլխավորությամբ Հայաստանի ընտրանին դեռ ոչ մի ընկերական հանդիպում չի անցկացրել, և մարզիչը առայժմ չի կարողանում գործի մեջ տեսնել հավաքականի մոտակա ռեզերվը:

Հենց դրանով էր պայմանավորված, որ իսպանացի մասնագետը երեք հանդիպումների համար հրավիրել էր 30 ֆուտբոլիստի: Նրանց մի մասը, դժվար թե հնարավորություն ստանային խաղալ Ազգերի լիգայի հանդիպումներում, բայց մարզիչը կարող էր նրանց գործի մեջ տեսնել Ալբանիայի հավաքականի հետ ընկերական խաղում: Մասնավորապես, կազմի խորության համար հավաքական էին հրավիրվել մի շարք նորեկներ և «պայմանական նորեկներ»: Օրինակ, «Նոայի» կիսապաշտպան Յուրի Գարեգինյանի համար սա առաջին հրավերն էր Հայաստանի հավաքականից, իսկ «Փյունիկի» դարպասապահ Սևակ Ասլանյանը և  «Վանի» պաշտպան Անդրանիկ Ոսկանյանը, «Փյունիկի» պաշտպան Ալիկ Առաքելյանը, «Նոայի» կիսապաշտպան Բենիկ Հովհաննիսյանը և «Արարատի» կիսապաշտպան Կարեն Մուրադյանը հրավիրվել էին տևական դադարից հետո: Գարեգինյանը, Հովհաննիսյանն ու Մուրադյանը պետք է մրցակցություն ստեղծեին դաշտի կենտրոնում, Ասլանյանը, իսկ Առաքելյանը փորձարկվելու էր որպես աջ եզրային պաշտպան (նրա հիմնական դիրքը ձախ եզրային հարձակվողն է, սակայն «Փյունիկում» վերջին շրջանում Առաքելյանը հաճախ հանդես է գալիս աջ պաշտպանի դիրքում, և հավաքականի հրապարակված հայտացուցակում էլ նշված էր որպես պաշտպան): Ուշադրության էր արժանի նաև Անդրանիկ Ոսկանյանի հրավերը, ով բավականին վստահ ելույթներ է ունենում Հայաստանի առաջնության առաջատար «Վանի» կազմում:

Սակայն Ալբանիայի հետ հանդիպման չեղարկումը փոխեց Կապառոսի պլանները: Մարզիչը ստիպված էր հետ ուղարկել Ոսկանյանին, Առաքելյանին ու Մուրադյանին, իսկ դարպասապահ Սևակ Ասլանյանը միացավ երիտասարդական հավաքականին: Բացի այդ հավաքականի նախնական հայտացուցակից վնասվածքի պատճառով դուրս մնաց հավաքականի հիմնական աջ պաշտպան Հովհաննես Համբարձումյանը, ով Վրաստանի հավաքականի հետ խաղը, միևնույն է, պետք է բաց թողեր որակազրկման պատճառով, բայց կարող էր մասնակցել Էստոնիայի հետ խաղին: Դեռևս հարցականի տակ է Արշակ Կորյանի մասնակցությունը առաջիկա խաղերին. երիտասարդ ֆուտբոլիստը հիվանդացել է և դեռ չի կարողացել միանալ թիմին:

Նորից պաշտոնական խաղ

Ստացվում է այնպես, որ Կապառոսի երրորդ խաղը հավաքականի ղեկին նույնպես պաշտոնական հանդիպում է լինելու: Անկասկած, մարզիչը ուրախանալու առիթ էլ ունի. հավաքականին միացել է թիմի ավագ Հենրիխ Մխիթարյանը, այնպես որ Կորյանի բացակայությունը իրեն ընդհանրապես զգացնել չի տա: Վերադարձել է նաև Գևորգ Ղազարյանը, ինչն ավելացնելու է մարզչի ընտրության հնարավորությունը առջևի գծում: Ցավոք, վնասվածքից դեռ լիարժեք չի ապաքինվել «Հոֆենհայմի» հարձակվող Սարգիս Ադամյանը. բայց առանց նրա էլ, Կապառոսը հարձակման գծի ֆուտբոլիստների պակաս չունի: Ճիշտ է, նրա տրամադրության տակ ընդամենը մեկ կենտրոնական հարձակվող է մնացել այս պահին (Ալեքսանդր Կարապետյանը), բայց այդ դիրքում կարող է հանդես գալ նաև Տիգրան Բարսեղյանը:

Մոտիվացիայի պակաս չկա

Խոակին Կապառոսը, բացի տակտիկապես շատ գրագետ մարզիչ լինելուց, հայտնի է նաև որպես հիանալի մոտիվատոր: Բայց առաջիկա խաղերից առաջ Հայաստանի հավաքականը մոտիվացիայի պակաս չունի: Պատերազմը, իհարկե, յուրաքանչյուրի մտքում է, և բոլորի, այդ թվում Հայաստանի հավաքականի ֆուտբոլիստների մտքերը առաջին հերթին լինելու են սահմանում: Բայց այն նաև լրացուցիչ մոտիվացիա պետք է լինի Ազգային հավաքականի տղաների համար: Այս օրերին սպորտային հաղթանակները կարող են էապես բարձրացնել հայ ժողովրդի մարտական տրամադրությունը: Առավել ևս Վրաստանի պես սկզբունքային մրցակցի հետ խաղում: Խորհրդային տարիներից ի վեր հայ-վրացական դիմակայությունները հայտնի են իրենց անզիջում պայքարով: Կարևոր է նաև «չվառվել», այլ դաշտ դուրս գալ գերմոտիվացված, մարտական ոգով, բայց նաև սառը գլխով: Հենց դա էլ պետք է լինի Կապառոսի առաջնային խնդիրը առաջիկա երկու խաղերի համար:

Հայաստան – Վրաստան հանդիպումը տեղի կունենա հոկտեմբերի 11-ին, լեհական Տիխի քաղաքում և կսկսվի Երևանի ժամանակով 20:00-ին:

Ռաֆայել Խալաթյան