Հենրիխ Մխիթարյանը լուծեց «մեր վրեժը» Մանչեստրից

2008 թվականի մայիսին Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչում հանդիպեցին անգլիական «Մանչեսթեր Յունայթեդը» եւ «Չելսին». խաղը կայացավ Մոսկվայի «Լուժնիկի» ստադիոնում եւ ավարտվեց «Յունայթեդի» հաղթանակով, թեեւ բոլորը սպասում էին, ռուսաստանցի մեծահարուստ Ռոման Աբրամովիչի թիմը՝ «Չելսին» կհաղթի: Այդ խաղի ականատեսն եմ եղել, տպավորություններս ներկայացրել եմ («Կարմիրների եւ կապույտների պատերազմը»՝ «ՀԺ», 23.05.2008թ ), բայց մի դրվագ, մի իրադարձություն՝ կապված այդ խաղի հետ, դարձել էր ֆուտբոլասերի երկարատեւ իմ «կարիերայի» ամենատխուր պահերից մեկը, որին չէի անդրադարձել «Մանչեսթեր Յունայթեդի» ու «Չելսիի» 2008 թվականի Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ խաղին նվիրված «Կարմիրների եւ կապույտների պատերազմը» հոդվածում: 8 տարի առաջ տեղի ունեցած այդ փոքրիկ միջադեպը այլեւս փակված է, ավարտված, ու կարող եմ այն արդեն ներկայացնել:

Նշեցի արդեն, որ այդ խաղում հաղթեց ու Լիգայի գավաթին տիրացավ «Մանչեսթեր Յունայթեդը», ընդ որում, այդ հաղթանակում բավական մեծ լումա ունեին մանչեսթերյան թիմի երկրպագուները, որոնց ինքնամոռաց, անկեղծ ու ակտիվ աջակցությունը ահռելի ազդեցություն ունեցավ ստադիոնում ներկա բոլորի՝ երկրպագուների, նաեւ «Չելսիի» ֆուտբոլիստների վրա: Խաղից հետո ընկերներով հայտնվեցինք Մոսկվայի կենտրոնում գտնվող գարեջրատներից մեկում, որը լիքն էլ «Յունայթեդի» ֆանատներով: Կարմիր մարզաշապիկներով մի քանի տասնյակ մարդիկ գարեջուր էին խմում, երգում, պարում, ուրախանում իրենց թիմի հաղթանակով, եւ այդ ընթացքում բոլորը դառնում են հարազատ՝ բարեկամ կամ ընկեր, անգամ ոչ կարմիր մարզաշապիկով այցելուները: Ընդ որում, «Յունայթեդի» ֆաները հատկապես ուշադիր էին հենց նման մարդկանց նկատմամբ՝ փորձում էին իրենց ուրախության մասնակիցը դարձնել, գարեջուր էին հյուրասիրում, կատակում, երգում էին:

«Յունայթեդի» ֆաների  հետ ծանոթանալու «հերթը» մեզ շատ շուտ հասավ, քանի որ մենք «Չելսիի» կապույտ շապիկներով էինք: Ընկերներիցս մեկը Մոսկվա էր ժամանել Լոնդոնից՝ իր հետ բերելով «Չելսիի» շապիկները եւ մեծ հաշվով 2 թիմերի նկատմամբ հավասար համակրանք կամ հակակրանք ունեցող ընկերներով ակամա դարձել էին «Չելսիի» երկրպագուներ: «Լոնդոնի՞ց եք»՝ մեր սեղանին մոտենալով՝ բարեկամաբար ու ինչ-որ չափով՝ նաեւ կարեկցանքով հարցրին մեզ մոտեցած մի խումբ «կարմիր» ֆաներ: Բացասական պատասխան լսելով, շարունակեցին՝ «Հա, երեւի Մոսկվայից եք»՝ ի նկատի ունեին «Չելսի» -Աբրամովիչ հարաբերությունները: Կրկին բացասական պատասխան ստանալով, «Մանչեսթերի» ֆաները զարմացան, իսկ երբ լսեցին թե որտեղից ենք՝ Երեւան, Արմենիա, կանչեցին գարեջրատանը գտնվող իրենց ընկերներին: «Ռումինիա՞, Ալբանիա՞»՝ հարցնում էին մեզ, չհասկանալով, թե որ երկրից ենք:

Բարեբախտաբար, գարեջրատանը փոքրիկ գլոբուս կար, ու երբ նրանց ցույց տվեցինք մեր երկրի ասեղաչափ տեղը այդ փոքրիկ գլոբուսի վրա, գարեջրատունը մի քանի վայրկյան ուղղակի պապանձվեց, լռեց: «Յունայթեդի» ֆաները զարմանքով արձանագրեցին, որ աշխարհում կա մի երկիր, որի մասին իրենք չգիտեն, անունը անգամ չէին լսել: Մեր երկրի մասին չգիտեին Չեմպիոնների լիգայի գավաթին տիրացած ակումբի ֆաները, ընդ որում, հայտնի է, որ նրանք հիմնականում բանվոր դասակարգի, Մանչեսթերի աշխատավորության ներկայացուցիչներն են: Այս պատմությունից հետո որոշակի վերապահումներ, անգամ՝ «մուռ» ունեի «Մանչեսթեր Յունայթեդի» նկատմամբ՝ նրանք չգիտեն, որ գոյություն ունի Արմենիա՝ Հայաստան անունով երկիր:

Երեկվանից անգլիական, այդ թվում՝ մանչեսթերյան բոլոր թերթերը, կայքերը գրում են «Մանչեսթեր Յունայթեդի» նորեկի մասին՝ Հենրիխ Մխիթարյանը 4 տարվա պայմանագիր է կնքել անգլիական ամենատիտղոսակիր, ամենահաջողակ թիմի հետ: Ընդ որում, Մխիթարյանի մասին բոլոր նյութերը՝ հոդվածները, լուրերը սկսվում եւ ավարտվում են Հենրիխի հայրենիքի՝ Հայաստանի մասին ակնարկով:  Շնորհիվ Մխիթարյանի՝ Անգլիայում, Մանչեսթերում մեծ թվով ֆուտբոլասերներ կիմանան Հայաստանի մասին, կճանաչեն մեր երկիրը: Վստահ եմ՝ Հայաստանի մասին գիտեն արդեն նաեւ Մոսկվայի գարեջրատանը մեզ հանդիպած «Յունայթեդի» ֆաները ու միգուցե նրանք էլ են այսօր հիշել 8 տարվա վաղեմություն ունեցող այս պատմությունը: