Արդեն երրորդ անգամ. ոչ մի խելացի երեխա դուրս չի մնա՞

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2006 թվականի մայիսի 27-ի համարում

Հարցազրույց ՀՀ ԿԳ նախարար Լեւոն Մկրտչյանի հետ:

Կրթության եւ գիտության դաշնակցական նախարար Լեւոն Մկրտչյանն արդեն երրորդ անգամ է բուհական ընդունելության քննություններ անցկացնելու: Ի՞նչ է այս անգամ խոստանում անել Լեւոն Մկրտչյանը, եւ ինչպե՞ս կանցնեն ընդունելության քննություններն այս տարի:

- Պարոն Մկրտչյան, տպավորությունն այնպիսին է, ու նաեւ շատերն են այն կարծիքին, որ ձեր կուսակից, ՀՀ նախագահի հակակոռուպցիոն գծով նախկին խորհրդական Բագրատ Եսայանը նշանակվեց ԿԳ փոխնախարար, քանի որ ձեզ հավատարիմ մարդ էր պետք քննությունների ժամանակ ստվերային շրջանառությունն ավելի լավ վերահսկելու համար:

- Նախ, Բագրատ Եսայանը կապ չի ունենալու ընդունելության քննությունների հետ: Բարձրագույն կրթության ուղղությամբ նախարարի տեղակալն Արա Ավետիսյանն է: Այսինքն, նա է լինելու հանրապետական ընդունող հանձնաժողովի նախագահի տեղակալը: Ինչ վերաբերում է Բագրատ Եսայանին, նա փոխարինեց Նորիկ Ղուկասյանին, որը կոալիցիոն համաձայնության շրջանակներում էր նշանակվել:

- Պարոն Մկրտչյան, ինչպե՞ս եք անցկացնելու ընդունելության քննություններն այս անգամ:

- Թերեւս ամենաքիչ մտահոգություն առաջացնող խնդիրը դա է, որովհետեւ կանոնակարգերն արդեն հաստատված են, տեղերն իջեցված են, մնում են կազմակերպչական խնդիրները: Քննություններն արդեն անց ենք կացրել 2 անգամ, հիմնականում այդ նույն սկզբունքներով կանցկացնենք, բայց մի հանգամանք շեշտեմ` լիազորների թվի մեծացումը չի նպաստում քննությունների, այսպես ասած, արդարության հաստատմանը: Շատ մեծ թիվը բերում է անկառավարելիության: Եւ նաեւ հրապարակայնությունն է շատ կարեւոր, որ ապահովվի: Այս 2 սկզբունքները պահելով` ինձ թվում է, մասնագիտական առումով կկարողանանք: Մի երաշխիք կարող եմ տալ. չի լինելու մի երեխա, որն ունի որոշակի ձգտում եւ պատրաստվածություն եւ չունի ծանոթներ եւ այլն, որը չստանա իր թվանշանը: Սա որպես մինիմալ երաշխիք կնշեմ, իբրեւ ընդունող հանձնաժողովի ապագա նախագահ:

- Սակայն այս տարի ընդունելության քննություններն այս մեխանիզմով անց են կացվելու վերջին անգամ, եւ թերեւս շատերը կփորձեն վերջին անգամ օգտվել եղած հնարավորություններից:

- Չեմ կարծում: Սա էլ ինչ-որ թյուր ըմբռնում է, որը հասարակությանը գցել է պանիկայի մեջ: Այս տարի ինչ-որ կտրուկ ավելացել էին թռիչքները, որին ես դեմ էի ժամանակին: Քննական նոր համակարգի ստեղծումը տարիների աշխատանք է: Եթե մենք կարողանանք հասնել նրան, որ միասնական քննությամբ մեկ առարկա 2007-ին մտցնենք եւ սա անենք հիմավորված, որպեսզի ձախողում չլինի, եւ հանվեն այն բոլոր մտահոգությունները, որ այսօր կան ընդունելության քննությունների շուրջ, արդեն մեծ հաջողություն կլինի:

- Բայց տեստերն արդեն մշակված են, ժամանակացույցն արդեն կա, եւ եթե այն հետաձգվի, կնշանակի կրկին հին մեթոդներով շարժվել: Այնինչ, այս համակարգը մտցվում էր, որպեսզի քննությունների ժամանակ վերանային արատավոր երեւույթները:

- Ես չեմ ասում, որ հետաձգվի: Ծրագրով պետք է սկիզբը հիմա լինի, եւ չեմ կարծում, որ անորոշ ժամանակով հետաձգվի: Կարող ենք առաջին առարկան մտցնել եւ դրա փորձի վրա հաջորդ տարի մտցնենք 3-4 առարկաներ:

- Պարոն Մկրտչյան, հունիսի 4-ին նախատեսված են Ճարտարագիտական համալսարանի ռեկտորի ընտրությունները, եւ այստեղ առաջադրվել է ընդամենը մեկ թեկնածու` ձեր կուսակից Ոստանիկ Մարուխյանը: Արդյո՞ք նորմալ է, որ առաջադրվել է միայն մեկ թեկնածու, եւ արդյո՞ք դրա պատճառն այն չէ, որ շատերն անիմաստ են համարել իրենց առաջադրումը, քանի որ նախարարը դուք եք, եւ դուք պաշտպանելու եք հենց նրան:

- Չեմ կարծում: Պարզապես Ճարտարագիտական համալսարանը մեր լավագույն բուհերից մեկն է, որտեղ ավանդույթը շատ կարեւոր տեղ ունի: Մարուխյանն իր ամբողջ կենսագրությամբ Ճարտարագիտական համալսարանի զավակն է, եւ այնտեղ ընտրությունը շատ օբյեկտիվ է միշտ եղել: Թեկնածությունը կարող էր երկրորդվել կամ երրորդվել, երբ ես դեռ նախարար չէի: Ընդհակառակը, ես մտածում եմ, որ եթե այսպիսի վիճակ է, եւ ձեւական չեն դնում իրենց թեկնածությունը, դա գուցե ավելի լավ է:

- Այս տարի, ըստ նոր կրթակարգի, որը նախատեսում է 12-ամյա ուսուցում դպրոցներում, երեխաները պետք է դպրոց գնան 5,5 տարեկանից սկսած: Սակայն դրա համար չկան դասագրքեր, չկան ծրագրեր, եւ ընդհանրապես, չկա համապատասխան որեւէ պայման: Նաեւ «Կրթության մասին» օրենքում փոփոխություն արված չէ: Այնինչ, սեպտեմբերին ընդամենը 3 ամիս է մնում: Ի՞նչ եք անելու: Արդյո՞ք երեխներին հենց այդպես հավաքելու եք, ուղարկեք դպրոց, թե՞ հնարավոր է, ծրագիրը հետաձգվի:

- Իսկապես, առաջին մտահոգությունն այն է, որ սեպտեմբերից երեխաների մի հատված պետք է գնա դպրոց, եւ սա իր հետ բերում է ամբողջական փաթեթ, ինչպես իրավական, այնպես էլ կենցաղային բնույթի, եւ պետք է 5,5-6 տարեկան երեխաների համար անհրաժեշտ պայմաններն ապահովենք: Մենք իրավունք չունենք երեխաների առողջության հաշվին այդ խնդիրը լուծել: Դա կարեւոր սկզբունք է, եւ պետք է նորմալ պայմաններ ապահովենք, որովհետեւ 11-ամյա դպրոցն, ըստ էության, չունեցավ իր դասագրքային եւ չափորոշիչային հիմնավորումը: Մենք հիմա ունենք վարկային ծրագիր եւ մասնագիտական խմբեր: Մեր աշխատանքի որակից է կախված ամեն ինչ: Ես դեմ եմ, ավելի լավ է, մենք փորձենք 12-ամյա կրթական համակարգը մտցնել մի քանի ամիս ուշացումով, քան երեխաներին անպատրաստ, միայն նրա համար, որ մենք ասել ենք եւ ունենք ժամանակացույց, դնենք այդպիսի վիճակի առջեւ:

Լուսինե Բարսեղյան