Անորոշություն. «մեզ հարթակում էլ վատ չենք զգում»

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի հուլիսի 16-ի համարում

Խորհրդարան վերադառնալու համար ընդդիմությունը կոալիցիայի առաջ երեք պահանջ էր դրել՝ ազատել բոլոր քաղբանտարկյալներին, պատժել ապրիլի 12-ի լույս 13-ի գիշերը ժողովրդի նկատմամբ բռնարարքներ կիրառածներին եւ  հրաման արձակողներին, նաեւ՝ խորհրդարանում քննարկել «Հանրաքվեի մասին» օրենքում փոփոխություններ եւ լրացումներ կատարելու մասին օրենքի նախագիծը: Ահա այն նախապայմանները, որոնց դեպքում ընդդիմությունը կվերադառնա խորհրդարան: Երեկ «Արդարություն» դաշինքի լրատվական ծառայության ղեկավար Ռուզան Խաչատրյանը հաստատեց, որ կոնկրետ իրենց դաշինքի դիրքորոշումը չի փոխվել, եւ այս երեք պայմանները կատարելուց հետո ընդդիմությունը սեպտեմբերի 13-ին կլինի խորհրդարանում:

«Այս պահին, սակայն, որեւէ պայման կատարված չէ. մի քանի քաղբանտարկյալ շարունակում են մնալ անազատության մեջ, ապրիլի 12-ի դեպքերի որեւէ կազմակերպիչ մինչ օրս պատժված չէ, կոալիցիան էլ շարունակում է պնդել, որ չի պատրաստվում կատարել Սահմանադրական դատարանի որոշումը: Այնպես որ, այս պարագայում մեր դաշինքի դիրքորոշումը մնում է անփոփոխ»,- ասում է ՀԺԿ անդամը: Ընդդիմության մյուս թեւի՝ «Ազգային միաբանության» փոխնախագահ Կորյուն Առաքելյանն էլ նշում է, որ առաջիկա օրերին իրենց կուսակցությունը հանդես է գալու հայտարարությամբ, ուր հստակ նշված կլինեն այն պայմանները, որոնց դեպքում իրենց խմբակցությունը կվերսկսի իր խորհրդարանական գործունեությունը:

«Համենայնդեպս, այս պահին որեւէ իրավիճակ չի փոխվել, որը ենթադրի, որ մենք պետք է վերադառնանք խորհրդարան»,- ասում է «ԱՄ» նախագահ Արտաշես Գեղամյանը: Այդուհանդերձ, մեր տեղեկություններով, որոշ ընդդիմադիր պատգամավորներ  այս օրերին հանդիպել են կոալիցիայի ներկայացուցիչների հետ, որոնք ընդդիմությանն առաջարկում են համատեղ ջանքերով գտնել այն ձեւակերպումը, որի դեպքում ընդդիմության վերադարձը խորհրդարան՝ չի դիտվի սեփական թքածը լիզել: Երեկ, ուղիղ մեկ ժամ, ՄԱԿ նախագահ Գուրգեն Արսենյանն ԱԺ-ում բացատրում էր «Արդարություն» դաշինքի քարտուղար Վիկտոր Դալլաքյանին, որ ընդդիմության վերադարձը ԱԺ առաջին հերթին պետք է հենց ընդդիմությանը՝ լուսանցքում վերջնականապես չհայտնվելու համար:

Իսկ եթե հարցը վերադարձի ձեւակերպումն է, ապա ՄԱԿ-ը պատրաստ է օգնել ընդդիմությանը՝ վերադարձի ձեւակերպմանը հնարավորինս համոզիչ տեսք տալու համար: Եւ չնայած նախօրեին ՄԱԱ-ում «Արդարություն» դաշինքի քարտուղար Վիկտոր Դալլաքյանը նրբորեն հասկացրել էր, որ ժամանակն է վերադառնալ ԱԺ եւ տեր կանգնել սեփական օրենսդրական նախաձեռնություններին, սակայն երեկ մեզ հետ զրույցում պատգամավորը ճշտեց, որ ընդդիմությունը ԱԺ կվերադառնա միայն այն դեպքում, եթե կոալիցիան երաշխիք տա, որ «Հանրաքվեի մասին» օրենքում փոփոխություն կատարելու նախագիծը կքննարկվի:

Ի դեպ, երբ զրուցում ես թե՛ «Արդարություն» դաշինքի, թե՛ «Ազգային միաբանության» պատգամավորների հետ, տպավորությունն այնպիսին է, որ բացառությամբ «Հանրապետություն» կուսակցության, որը հայտարարում է, թե ոչ մի պարագայում ոտք չի դնի ոչ լեգիտիմ ԱԺ՝ ընդդիմության մնացած ճյուղերը դեմ չէին լինի վերադարձին, եթե հնարավոր լիներ գտնել իրենց վերադարձը հիմնավորող այնպիսի ձեւակերպում, որ չստացվի, թե իրենց թքածը լիզել են, եւ որը նաեւ հասարակության կողմից ընկալելի կլինի: Համենայնդեպս, մասնավոր զրույցներում «Արդարություն» դաշինքի գրեթե բոլոր պատգամավորները, բացառությամբ ՀԺԿ-ի եւ «Հանրապետության», այլեւս բացահայտ են խոսում իրենց բոյկոտի ինքնանպատակության մասին, բայցեւ՝ ավելացնում են, որ կենթարկվեն դաշինքի միասնական որոշմանը:

Եւ դա հասկանալի է. խորհրդարանում հայտնվելու համար նրանք, ըստ էության, պարտական են ՀԺԿ առաջնորդին, ուստի ստիպված են սեփական կարծիքը ստորադասել ընդհանուրի որոշմանը: Ինչեւէ, եթե «Ազգային միաբանությունն» առաջիկա օրերին է անդրադառնալու ԱԺ վերադառնալ-չվերադառնալու խնդրին, ապա «Արդարություն» դաշինքում այդ հարցը քննարկվելու է օգոստոսին: Դաշինքում գրեթե վստահ են, որ իշխանությունները չեն դիմի իրենց մանդատից զրկելու միջոցին, քանզի դրա հետեւանքները շատ ավելի վտանգավոր կարող են լինել հենց իշխանության համար: Ուստիեւ՝ կոալիցիան ստիպված կլինի ընդունել իրենց պայմանները: Եթե՝ ոչ, ապա «Արդարություն» դաշինքում ասում են, որ իրենք հարթակում էլ վատ չեն զգում:

Նաիրա Զոհրաբյան