Ամեն ինչ, բացի Քոչարյանի տված մեդալից

Բանաստեղծուհու 90-ամյակի առիթով նրա տուն-թանգարանի բացմանը հրավիրված մտավորականները, լրագրողներն ու բարեկամները ստիպված էին կանգնել մուտքի մոտ, մինչեւ նրանց թույլ տրվի շենք մտնել։ Բանն այն է, որ տուն-թանգարան էր այցելել Սերժ Սարգսյանը, ով, պարզվում է, խուսափում է ոչ միայն հասարակ ժողովրդից, այլ նաեւ մտավորականներից. նրան երեւի թվում է, թե մարդկանց դրսում սպասեցնելով` նա իր անձի շուրջ կարեւորության շղարշ է ստեղծում։ Իրականում այդ ամբողջ ընթացքում բոլորն էլ զարմացած սպասում էին եւ բարձրաձայն քննարկում, որ «եթե իրենք պետք չեն, կարող են գնալ»։ Նշենք, որ մինչ Սերժ Սարգսյանը գտնվում էր շենքում, դռնից մինչեւ 4-րդ հարկ լցված թիկնապահները չէին թողնում նույնիսկ, որ ներս գնան հատուկ թանգարանի բացմանը երգելու համար եկած երգիչները։ Այդպես էլ թանգարան չմտնելով` շենքի բակից հեռացան բազմաթիվ` ցրտին չդիմացած հյուրեր։ Երբ վերջապես հեռացավ Սերժ Սարգսյանը` իր մոտ 20 թիկնապահական մեքենաներով, նրա հետեւից հեռացավ նաեւ մշակույթի նախարար Հասմիկ Պողոսյանը։ Արդեն թանգարանում ասացին, որ Սերժ Սարգսյանի այցը նախատեսված չի եղել, ուղղակի նա եկել էր, քանի որ հովանավորել է թանգարանի բացման աշխատանքները։ Հյուրերի ներկայությամբ, Կապուտիկյանի կտակի համաձայն, բացվեց այն կոնյակը, որը բանաստեղծուհին նախատեսել էր բացել իր 90-ամյակին։ «Քաղաքական գործիչներից» թանգարանի բացմանը մասնակցում էր Արտաշես Գեղամյանը, որ հայտնի է որպես բանաստեղծուհու տանը հաճախ հյուրընկալված անձ։ Նա, սակայն, սեղան գցել-ուտելուց հետո լքեց թանգարանը` թեւանցուկ անելով եւ իր հետ տանելով կոմպոզիտոր Էդվարդ Միրզոյանին։ Ինչեւէ, համբերատար սպասած եւ Կապուտիկյանի բնակարան բարձրացած մի քանի մտավորականների եւ բանաստեղծուհու բարեկամների մասնակցությամբ շրջայց կատարվեց թանգարանում։ Տնօրեն, Կապուտիկյանի մորաքրոջ դուստր Ռաֆլետա Հաջյանը, ներկայացնելով թանգարանում գտնվող յուրաքանչյուր իրը, որ պատկանել է Սիլվա Կապուտիկյանին, հուզմունքով նշեց, որ ինքն ամեն ինչ արել է Սիլվայի կտակի համաձայն։ «Ամեն ինչ արվել է իր պատվերով։ Սա լավագույն միջոցն է` ժառանգներին հանձնելու Կապուտիկյանի հայրենասիրությունը, ազգասիրությունը, գրական ժառանգությունը, մայրենի լեզվի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքը եւ մարդկային հատկանիշները։ Թանգարանը պետք է ծառայի նաեւ նրա գրական ժառանգությունը պրոպագանդելուն, մանավանդ` այսօր, երբ դպրոցի հայ գրականության ծրագրից հանվում է Կապուտիկյանը, եւ մեզ համար օրակարգի հարց է դառնում` նոր սերնդին ծանոթացնել Կապուտիկյանի ժառանգության հետ»,- ասաց Հաջյանը։ Մենք հարցրեցինք, թե բանաստեղծուհու թանգարանում ցուցադրված մեդալների մեջ կա՞ արդյոք «Սբ. Մեսրոպ Մաշտոց» մեդալը, որը բանաստեղծուհին հետ էր վերադարձրել Քոչարյանին։ Պարզվեց` այդ մեդալը այլեւս չի վերադարձվել թանգարան։ Հիշեցնենք, որ իր այդ վերաբերմունքով Կապուտիկյանը կանգնել էր այն ժողովրդի կողքին, որը 2004 թվականի ապրիլի 12-ին բռնությունների էր ենթարկվել` Քոչարյանի հրաժարականը պահանջելու համար։ Այդպիսին էր Կապուտիկյանի վերջին տարիների ապրելակերպը. ինչպես երեկ նրա թանգարանի բացման ժամանակ ցուցադրված ֆիլմում էր ասվում, նա, ներդաշնակելով եւ հակադրելով մեր կյանքի գույները, պարզապես երկիր էր քարտեզագրում` մեր եւ իր ժամանակը։ Իսկ ահա ընթերցողը նրանից միշտ հետաքրքրվում էր` ճի՞շտ ենք ապրում արդյոք։ Ու բանաստեղծուհին կոչ էր անում վրեժ լուծել` ապրելով։ Իսկ թանգարանում, այսինքն` Կապուտիկյանի 4 սենյականոց բնակարանում, որտեղ նրա կտակով ոչինչ չպետք է ավելացվեր եւ պակասեցվեր, պատշգամբում ներկայացված էին ընդհուպ մինչեւ Կապուտիկյանի կարի մեքենան, լողանալու տաշտակը, գրիչները, որոնք նվեր էր ստացել պաշտոնավորներից ու երկրպագուներից։ Տուն- թանգարանի տնօրենը նշեց, թե Սիլվա Կապուտիկյանի արխիվն այնքան մեծ է, որ ինքը չի կարողացել տեղավորել այդ 4 սենյակում։ Ի դեպ, երեկ, բանաստեղծուհու ծննդյան 90-ամյակի կապակցությամբ, Կոմիտասի անվան պանթեոն են այցելել նաեւ Հովիկ Աբրահամյանը, մշակույթի նախարար Հասմիկ Պողոսյանը, մտավորականներ եւ Կապուտիկյանի երկրպագուները։