Ասում եք՝ ինչո՞ւ եք գրել՝ փորձել ենք. եթե կարողանայինք՝ կգրեի հարձակվել ենք՝ այս խնդիրը լուծելու համար. Սերգեյ Բագրատյան

Ազգային ժողովում Մետաղական հանքարդյունաբերության ոլորտում ներդրումային ծրագրերի շրջանակներում գործադիր իշխանության մարմիններին ներկայացված եւ նրանց կողմից ընդունված ֆինանսական եւ այլ հաշվետվությունների օրինականությունը, հիմնավորվածությունը եւ արժանահավատությունը ուսումնասիրող քննիչ հանձնաժողովի կատարած աշխատանքների վերաբերյալ զեկույցի քննարկման ընթացքում «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գուրգեն Բաղդասարյանը զեկույցից մի հատված ընթերցեց։ «Դատախազությունը տեղեկացրել է, որ 2 հանքավայրերի վերաբերյալ կան հարցուցված քրեական գործեր։ Հանքավայր շահագործող 27 ընկերություններ ունեն լիցենզիաներ, որոնց ժամկետներն ավարտվում են՝ սկսած 2025-2045 թվականներին։ Շեշտադրվել Է այն փաստը, որ ակտիվ շահագործման փուլում գտնվող հանքավայրերից ոչ մեկը շահուաթահարկ չի վճարում, այսինքն՝ շահույթով չի աշխատում»։ Բաղդասարյանը հանձնաժողովի նախագահ Սերգեյ Բագրատյանից հետաքրքրվեց՝ արդյոք այս տեղեկությունը ճշտվե՞լ է։

Բագրատյանն էլ տեղեկացրեց՝ գրավոր դիմել են Պետական եկամուտների կոմիտեին՝ խնդրելով տրամադրել վերջին 3 տարում հանքարդյունաբերող ընկերությունների շահութահարկերի ծավալը։ «Պատասխան է ստացվել, որ շահութահարկեր չկան։ Դա հիմք ենք ընդունել՝ մեր եզրակացության մեջ տեղադրելու դրա վերաբերյալ ստացած գրավոր պատասխանը։ Իսկ դրա հետևից ով պետք է գնա, ես դեռ չգիտեմ»։

Պատգամավորն ասաց, որ զեկույցով առաջարկել է պատկան մարմինների ուշադրությունը հրավիրել ոլորտում գործող ընկերությունների կողմից կատարվող աշխատանքների թափանցիկության և օրինականության վրա։ «Այսինքն՝ հիմա մենք պետք է սա նաև ուղարկենք և՛ գլխավոր դատախազություն, և՛ ՊԵԿ, որպեսզի այն փաստերը, որ մենք նկատել ենք, իրենք առավել խորացված փորձեն ուսումնասիրել և գնահատական տալ։ Կլինի դա իրավական գնահատական, թե վարչական, ես չեմ կարող ասել, դա իմ ոլորտը չի»։

«Լուսավոր Հայաստան»-ի պատգամավոր Սրբուհի Գրիգորյանն էլ նկատեց, որ զեկույցի մեջ այդպես էլ որոշ հարցեր վեր չեն հանվել՝ որպես պատճառ նշելով պատկան մարմինների ոչ թափանցիկ լինելը։ «Ես ուզում եմ, որ մենք պատճառները վերլուծենք, որպեսզի սա նախադեպային չդառնա մյուս քննիչ հանձնաժողովների համար»։

Բագրատյանը համաձայնեց պատգամավորի հետ՝ համարելով այն լուրջ բացթողում։ «Վստահ եմ, որ հաջորդ բոլոր քննիչ հանձնաժողովները նույն խնդիրներն են ունենալու, հիմա վստահեցնում եմ, որ պետք է սկսել սրանից։ Որովհետև դուք կարող եք որևէ պատկան մարմնի ղեկավարի հրավիրել, և նա կարող է չգալ, դուք կարո՞ղ եք ասել մեկ լծակ, որով կարող եք ստիպել, որ նա գա։ Չունենք որևէ օրենսդրություն, որ պարտավորեցնի։ Օրինակ՝ դուք քննիչ հանձնաժողով եք ստեղծում, եթե չեմ սխալվում՝ Կովիդի հետ կապված։ Դուք կարող եք առողջապահության նախարարին հրավիրել, և նա չներկայանա, և դուք որևէ հիմք չունեք որևէ ձևով ազդելու նրան Ազգային ժողով բերելու համար, որևէ լծակ չունեք։ Սա հարց է, թե հարց չի»։

Նա ընդգծեց՝ մասնավոր ընկերությունները ունեն առևտրային գաղտնիքի հղում անելու հնարավորություն, ինֆորմացիա չտալու իրավունք։ «Մենք ինչո՞ւ ենք տարել պետական մարմիններ ներկայացված հաշվետվությունների ստուգումը, որովհետև մասնավորը չի տալիս, որ ստուգես, պետականն էլ ասում է՝ գիտեք չեմ կարող տալ, գաղտնիք է պարունակում, որոշ փաստեր տվել են մեզ, բայց թույլ չեն տվել հրապարակել։ Այսինքն՝ սրանք լուրջ բացեր են, համաձայն եմ ձեզ հետ, որ մենք հիմա աշխատենք, քննիչ հանձնաժողովի լիազորությունները մենք լուրջ պետք է ավելացնենք, սա շատ լավ գործիք է, եթե մենք կարողանանք ռեալ օգտագործել»։

Բագրատյանի խոսքով՝ եթե քննիչ հանձնաժողովը նախագահի իշխող խմբակցության ներկայացուցիչը, աշխատանքն ավելի մատչելի կլինի, բայց դա հիմնված կլինի հարգանքի վրա։ «Բնականաբար, իրենց ավելի մատչելի կլինի իրենց կառավարության անդամներին հրավիրելը կամ ստուգելու առավել լայն հնարավորություններ, բայց դա օրենքով չի արվելու, դա արվելու է հարգանքով, իսկ որևէ մի կառավարության անդամ պարատվոր չի ինձ հարգել և հարմար չի գտնում մասնակցելու նիստերին»։

Նա նաև նշեց, որ պատրաստ է համագործակցել՝ ստեղծելու օրենսդրական այնպիսի նախաձեռնություններ, որոնք որևէ խմբակցության, իշխանության կամ ընդդիմության դիրքորոշումից կախված չեն լինի, այլ օրենքի ուժով պարտավորություններ կսահմանեն։ «Ես դրա մասին կոշտ արտահայտությամբ ասացի, նույնիսկ ես պատրաստ եմ նախաձեռնություն հանդես բերել, եթե քննիչ հանձնաժողովի որոշումով որևէ մարմնի ղեկավարի հրավիրում ես, և նա անհարգելի չի մանսակցում, համարվի աշխատանքից ազատված։ Նման պաշտոնյան ո՞ւմ է պետք, եթե պատրաստ չի համագործակցել հանրային կարևորություն ունեցող հարցերը քննարկելուն»։

Սրբուհի Գրիգորյանն ընդգծեց՝ պաշտոնյաները պիտի ներկայանան նիստերին՝ խորհրդարանը հարգելով։

Բագրատյանն էլ արձագանքելով նշեց, որ պարտավորության և իրավունքի դաշտը բավականին լղոզված է։ «Ես՝ որպես պատգամավոր պարտավոր եմ մասնակցել նիստերին։ Դուք՝ որպես պատգմավոր, գտնում եք, որ պարտավոր չեք մասնակցել նիստերին և չեք մասնակցում, հիմա այստեղ որևէ մեկը չի կարող ասել՝ դուք եք ճիշտ մտածում, թե ես։ Դուք որոշել եք՝ չեք մասնակցում, բայց գնում եք Սյունիք համապատասխան գյուղերում աշխատելու և բաց եք թողնում այս քառօրյան, ես գտնում եմ՝ քառօրյային մասնակցելով՝ ավելի արդյունավետ գործ կանեմ այդ խնդիրները լուծելու համար։ Հիմա այստեղ պարտավորության դաշտը մի քիչ բարդ է, և որ դուք ասում եք՝ ինչու եք գրել փորձել, հարմար բառ չեմ գտել, եթե փորձել ենք, գրեմ եմ փորձել, եթե կարողանայինք, կգրեի՝ հարձակվել ենք՝ այս խնդիրը լուծելու կամ ստիպել ենք, բայց փորձել ենք ընդամենը, ես գրել եմ այն, ինչի զգացողական ու բանականության մեջ գտել եմ ճիշտ»։