Շիրակի մարզպետն ամփոփեց պաշտոնավարման 100 օրը

Ի տարբերություն Շիրակի նախկին մարզպետ Կարեն Սարուխանյանի, Տիգրան Պետրոսյանը չխախտեց քաղաքական ավանդույթն ու պաշտոնավարման 100 օրը լրանալուն պես հանդիպեց լրագրողների հետ, խոսեց կատարված աշխատանքի եւ ընթացքի մեջ գտնվող ծրագրերի մասին: Ասաց՝ կարեւոր հիմնախնդիրների առաջին հորիզոնականում անօթեւանությունն ու աղքատությունն է: Գյումրիում անօթեւանությունը փոխկապակցվել է աղքատության հետ: Պետությունն այսօր կամք ունի հարցին մոտենալու, և որպես այդ կամքի դրսևորման առաջին պայման քայլերի հստակեցումն էր, որ հասկանայինք, թե ինչ ծավալների մասին է խոսքը:

Դեկտեմբերի 7-ին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հանձնարարականով ստեղծված աշխատանքային խումբը ներկա պահին Շիրակի, Լուռու եւ Արագածոտնի մարզերում իրականացնում է մանրակրկիտ քարտեզագրում՝ անօթեւանության, ժամանակավոր կացարաններում բնակության հետ կապված: Հստակեցվում է անօթեւանների գործերը՝ սկսած իրենց անձնագրային, կադաստրային տվյալներից: Ամբողջական փաթեթ է հավաքվում:

Ներկա պահին Շիրակի մարզի 19 համայնքում ունենք 3517 ժամանակավոր կացարաններ, որոնցից 2858-ը գտնվում են Գյումրիում են, 5-ը՝ Արթիկում, եւ մարզի թվով 17 բանկավայրերում ունենք 654 ժամանակավոր կացարաններ: Մարզում առկա է խնդիր Աշոցքի Կոճոռ թաղամասում: Սա 88-ի աղետից հետո փայտից կառուցված ամբողջական թաղամաս է, որն այսօր քայքայվել է: Կոճոռում 164 ընտանիքի հիմնախնդիր կա: Ընդհանուր առմամբ, այս պահին 3226 անօթեւան ընտանիքի մասին է խոսքը, շուրջ 11300 քաղաքացու, ովքեր ամենատարբեր պատճառներով ժամանակավոր կացարաններում են բնակվում:

«Բայց խնդիրն իրականում ավելի խորն է, կան ընտանիքներ, որոնք տնակներում չեն ապրում, բայց վարձով են բնակվում, հարազատների, ծանոթների տանն են ապրում: Նրանց խնդրին կարող ենք անդրադառնալ միայն ժամանակավոր կացարաններում ապրողների հարցը կարգավորելուց հետո: Այս պահի դրությամբ 2 նախագծի մասին կարող եմ ասել: Համահայկական հիմնադրամին կտրվի Գյումրիի հանրակացարանային շենքերից մեկը, որի կառուցմամբ 50 ընտանիքի բնակարանի խնդիր կլուծվի: Նաեւ «ԱՌԴԱ»-ն է 8 սոցիալական բնակարան կառուցում: Սրանց զուգահեռ կան այլ մարդիկ, անհատներ, ովքեր բնակարաններ են նվիրում անօթեւաններին, Վահան Թումասյանն է այդ ուղղությամբ աշխատում: Մենք հույս ունենք, որ ամռան ընթացքում անօթեւանության հետ կապված խնդրի լուծման գինը պարզ կլինի»,- ասաց Տիգրան Պետրոսյանը:

2018 թվականին սկսված ծրագրերն ու աշխատանքները շարունակվել են, 2019-ի աշխատանքներն էլ ընթացքի մեջ են: Աշխատանքային խնդիրներ չկան, բոլորի, այդ թվում եւ մարզի համայքների ղեկավարների հետ մարզպետի հարաբերությունները գործնական են: Սկզբի օրերի լարվածությունը շուտ է անցել: Բայց ասել, թե այդ լարվածությունն իսպառ չեզոքացել է, սխալ կլինի: Առաջիկայում Շիրակի մարզպետարանում աշխատակազմի 30 տոկոսի կրճատում է սպասվում:  

Մարզպետն ուրախությամբ նշեց, որ Տարածքային կառավարման եւ զարգացման նախարարություն է ուղարկվել սուբվենցիոն ծրագրերին մասնակցելու 49 հայտ: «Մարզի համայքների կողմից ներկայացված հայտերի շրջանակներում ընդհանուր 1 մլդ 90 մլն դրամի ներդրում է կատարվելու մարզում, ևս 1 մլրդ 310 մլն դրամ էլ ծրագրերի իրականացման դեպքում պետությունը կներդնի: Ներկայացված ծրագրերի մեծ մասը՝ փողոցաշինության, ջրամատակարման, ոռոգման համակարգերի նորոգման, լուսավորություն, վերականգնող էներգիայի, մեքենասարքավորումների ձեռքբերման և այլ աշխատանքների հետ են կապված: Մեքենասարքավորումների ձեռքբերումն, օրինակ, շատ կարեւոր է, քանի որ այս կերպ մենք համայնքին տալիս ենք ինքնուրույն եւ մատչելի ձեւով իր խնդիրը կարգավորելու հնարավորություն: Օրինակ, Մարամշենը գրեյդերի եւ բեռնատար մեքենայի հայտ է ներկայացրել: Շատ լավ է: Խոշորացված համայնք է, ինքն իր խնդիրը կլուծի արդեն»:

100 օրում մարզպետը մարզի շատ համայնքներում է հանդիպումներ ունեցել, խոսել գյուղատնտեսների, հողի մշակների, պարզապես գյուղում ապրող, սակայն հողագործությամբ չզբաղվողների հետ: Հանդիպումների արդյունքում հստակ եզրակացություն ունի. գյուղատնտեսությունը Շիրակի մարզում ռիսկային է բոլոր առումներով՝ սերմը հողը գցելուց մինչեւ բերքի իրացում:

«Ես երբեմն մեր գյուղատնտեսությունը նմանեցնում եմ խաղատան խադադրույքին: Դու ներդրում ես անում հիմնականում վարկով, չկան ֆիքսված գներ, եղանակային պայմաններից ապահովագրված չես, վերջում հարցականի տակ է նաեւ բերքի սպառումը: Երբ որ կլուծվի իրացման խնդիրը, գյուղատնտեսության ոլորտի բոլոր խնդիրները կլուծվեն: Ակնկալում ենք, որ գյուղատնտեսության ապահովագրությունը նաեւ Շիրակի մարզ կհասնի: Մարզում 91 հակակարկտային կայան ունենք, որոնցից 2-ը վերջերս են տեղադրվել: Սակայն ռիսկը դեռ պահպանվում է: Հրթիռային համակարգի ենք ուզում անցնել: Քննարկումներ կան: Շիրակի մարզը կարկտաբեր ամպերի անցանելիության ամենամեծ գոտիներն ունի լեռնային հատվածներում հատկապես: Եվ այս տեսանկյունից սա օրհասական խնդիր է»:

Վատի կողքին լավն էլ կա: Ներդրողներն են մեծապես Շիրակով հետաքրքրված: Արաբական Միացյալ Էմիրությունները, Չինաստանն ու ՌԴ-ն: ԱՄԷ-ն դեռ մտածում է՝ ինչ անել այստեղ, Չինաստանն արդեն կողմնորոշվել, տարածքը Գյումրիում վերցրել, պլաստիկ շշերի արտադրություն է հիմնում: Աշխատանքը փոքր ծավալով են սկսում, քանի դեռ հետախուզական փուլի մեջ են:

Մարզպետը խոսեց նաեւ զբոսաշրջությունից: Այս հարցում էլ մարզը դրական ցուցանիշներ է արձանագրել: Ոգեւորիչ է հատկապես Եվրոպական միության ծրագիրը, որում Տիգրան Պետրոսյանն անմիջական ներգրավվածություն ունի:

«Հավանական է մինչեւ տարեվերջ ՀՀ-ն Եվրոպական միության հետ ստորագրի հուշագիր, որով Շիրակի, Լոռու եւ Տաուշի մարզերը կստանան դրամաշնորհներ երեք բաղադրիչների համար՝ տուրիզմ, նորարարարություն եւ կանաչ գյուղատնտեսություն: Փաթեթի արժեքը 10 մլն եվրո է, մենք հիմա քննարկում ենք, թե գումարները որ սպեցիֆիկ ծրագրերի մեջ կարելի է դնել, որ էֆեկտիվ լինի: 2-3 մեծ ծրագրում ենք նախատեսում ներդրում անել, օգտագործել Աշոցքի տարածաշրջանի ձմեռային տուրիզմի ֆանտաստիկ մեծ պոտենցիալը, երկրորդ, օգտագործել Արագած լեռան հնարավորությունները Արթիկի տարածաշրջանից: Այս երկու գոտիներում էլ առկա են զարգացման իրական հնարավորություններ: Ուղղակի պետք են առաջին թիրախային ներդրումները, որոնք էլ ապահովվելու են այս ծրագրի շրջանակներում: Անիի տարածաշրջանում եւս զբոսաշրջության զարգացման ուղղությամբ հետեւողական աշխատանք ենք տանում: Նաեւ մեր ուշադրության կենտրոնում է Գյումրին՝ իր կոլորիտով եւ պատմամշակութային միջուկով: Այս տարի սպասվում է զբոսաշրջիկների մեծ հոսք: Ուստի, պետք է մարզն ու քաղաքը պատրաստված լինեն»:

Խոսվեց նաեւ պարգեւավճարներից: Տիգրան Պետրոսյանն ասաց՝ երեւույթի նկատմամբ վատ վերաբերմունք չունի: «Պարգեւավճարն առաջարկվում է որպես պետական կառավարման համակարգի աշխատավարձի առավելություն, որովհետեւ բոլորի համար էլ պարզ է, որ թե՛ տեղական, թե՛ պետական կառավարման համակարգում ֆինանսական կոմպոնենտը թվերով կարող է՝ բարձր է, բայց գործառույթների եւ ռիսկերի համեմատությամբ, որոնց առնչվում ես, ուղղակիորեն համապատասխան չեն: Կուզենամ ասել, որ էնպես չի, մարզպետ նշանակվելուց հետո մեր ընտանիքի ֆինանսական վիճակը լավացել է, որովհետեւ ծախսերը՝ զուտ իմ գործառույթների հետ կապված, ավելի շատացել են: Հանրապետությունում հիմա դժգոհություններ կան պարգեւավճարների մասով, բնական է: Մարդիկ ակնկալում են լուրջ փոփոխություններ, որից հետո դեմ չեն լինի նաեւ այդ պարգեւավճարներին: Որպես մարզպետ, երբ իմ աշխատանքում ես կունենամ շատ ավելի խոսելու բարձր ցուցիչներ, դեմ չեմ լինի պարգեւավճար ստանալուն»: