ԵՊՀ-ում մասնագետների ճիշտ ընտրություն կատարելու փոխարեն փորձում են հոգեբանական ճնշումներ իրականացնել․ ԵՊՀ դասախոս

Երեւանի պետական համալսարանի պատմական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Յուլիա Անտոնյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրառում էր կատարել համալսարանի ներքին վիճակի մասին՝ մասնավորապես նշելով, թե ԵՊՀ ռեկտոր Արամ Սիմոնյանը կարծում է, որ եթե բանտային ռեժիմ է մտցնելու դասախոսների համար, կրթության որակը դրանից բարձրանալու է։

Յուլիա Անտոնյանը ԵՊՀ-ի ակադեմիական միջավայրի, դասախոսներին հանդիպող խնդիրների շուրջ մեր զրույցի ընթացքում ասաց, որ համալսարանում կարծես բանտային համակարգ լինի․ այստեղ սահմանափակվում են իրենց ներքին եւ ակադեմիական ազատությունները։

Անտոնյանը մանրամասնեց, որ արտասահմանյան բոլոր գործողումների համար իրենք պարտավոր են 3 օրում հաշվետվություն ներկայացնել համալսարանի միջազգային համագործակցության վարչություն, իսկ եթե ուշացնում են այն, ապա խիստ նկատողություն են ստանում, այն պարագայում, երբ դեպքերի մեծամասնությունում ԵՊՀ եւ, մասնավորապես, նշված վարչությունը որեւէ ֆինանսական կամ կազմակերպչական կապ չունեն գործուղման հետ։ Դասախոսը սա անօրինական է համարում եւ անտրամաբանական, քանի որ ինքը, ըստ էության, հաշվետու պետք է լինի միայն իր ուղիղ վերադասին, որն էլ կամ ամբիոնի վարիչն է կամ ֆակուլտետի դեկանը։

Վերջին շրջանում Յուլիա Անտոնյանին «Էրազմուս +» ծրագրի շրջանակում հրավիրել են Զալցբուրգ։ ԵՊՀ-ի եւ Զալցբուրգի համալսարանների միջեւ գոյություն ունի կնքված պայմանագիր եւ, ինչպես հաստատում են «Էրազմուս»-ի գրասենյակի աշխատողները, հրավերքի գոյության դեպքում դասախոսի հետ պայմանագիրը պիտի ստորագրի նրա վերադասը, այլ ոչ թե միջազգային կապերի վարչությունը: Սակայն ԵՊՀ-ում հատուկ հրաման կա, որով տեղափոխությունն առանց այդ վարչության ստորագրության չի իրականացվում․ «Ի՞նչ է դա, եթե ոչ դասախոսի ակադեմիական շարժունակության վերահսկում»,-շեշտեց Անտոնյանը:

Այս վարչությունից, ինչպես մեր զրույցում ասաց Յուլիա Անտոնյանը, իրեն հայտնել են, որ մրցույթ պիտի անցկացնեն, եւ հաղթողը կգնա Զալցբուրգ, այնինչ այնտեղից հրավիրել են Անտոնյանին։

Վերջինս ասաց, որ տպավորություն է, թե ուզում են իրենց արտասահմանյան համագործակցության հետ կապված բոլոր քայլերը վերահսկել, պետք եղած դեպքում նաեւ խոչընդոտել, որովհետեւ եղել է նաեւ այդպիսի դեպք․ «Անկեղծ ասած՝ ես ընդհանրապես ներքին համալսարանական քաղաքակնությունը չեմ հասկանում։ Սովորաբար բոլոր համալսարաններին ձեռնտու է, որ իրենց դասախոսները շարժունակ լինեն, գիտաժողովներ այցելեն, որի համար բոլոր համալսարաններում անգամ գումարներ են հատկացվում, բայց ոչ ԵՊՀ-ում, համագործակցեն այլ համալսարանների հետ, դա ռեյտինգ է ավելացնում, մակարդակ է բարձրացնում, բայց չեմ հասկանում՝ ինչու դա մեր համալսարանին ձեռք չի տալիս»,-մեկնաբանեց Անտոնյանը՝ հավելելով, որ դեպք է եղել, երբ նույն «Էրազմուս» ծրագրով Ֆինլանդիայից լուրջ գիտնական պետք է գար ԵՊՀ, բայց նրա մուտքն անհասկանալի պատճառներով խոչընդոտվել է․

«Ֆինլանդիայի քաղաքացի, կես-ֆին, կես-արաբ գիտնականը լսել էր մեր համալսարանի մասին տարբեր շրջանակներից, հետաքրքրվել էր, խնդրել էր, մենք էլ՝ մշակութաբանության ամբիոնը, հրավիրեցինք իրեն, սակայն ոչ միայն ինքը չկարողացավ գալ, այլ նաեւ ես անձամբ ունեցա խնդիրներ՝ որպես միջնորդ օղակ»,-նշեց դասախոսը։

Բացի այս՝ դասախոսն ասաց, որ վերջին շրջանում դասախոսների հանդեպ վերահսկողությունը շատ է ուժեղացել, հաճախ՝ անիմաստ։ Ավելի կոնկրետ, ինչպես պատմեց Անտոնյանը, հատուկ ստուգողներ են գալիս ամեն դասաժամի եւ ստուգում՝ դասախոսը լսարանում է, թե ոչ․ «Սա շատ վիրավորական է դասախոսի համար։ Փոխարենը դասախոսների մասնագիտական որակը վերահսկեն, մասնագետների ճիշտ ընտրություն կատարեն՝ փորձում են հոգեբանական ճնշումներ իրականացնել, որոնք, ակնհայտ է, որ բխում են համակարգային խնդիրներից։ Պատկերացրեք՝ լիքը մարդ ներգրավված է այդ խնդրի մեջ, ամեն օր գնում, տետրերով ստուգում են՝ ներկա ես, թե չէ, բայց դրան զուգահեռ՝ լուծված չէ, օրինակ, ուսանողների՝ ամեն տեղ ծխելու խնդիրը։ Ոչ մեկը չի վերահսկում դա։ Այսօր ես 6 ժամ քննություն էի ընդունում ցուրտ ու ծխեցրած լսարանում, բայց դա չի հետաքրքրում ԵՊՀ ղեկավարությունը»,-մեր զրույցում ասաց ԵՊՀ դասախոս Յուլիա Անտոնյանը՝ շեշտելով, որ սա իսկապես նվաստացուցիչ է դասախոսի համար։

Անտոնյանի խոսքով՝ համալսարանը կարծես շահագրգռված չէ ներքին որակը բարձրացնելու, ակադեմիական միջավայրը բարելավելու խնդրով։ Նա նկատեց, որ նմանատիպ խնդիրների բախվում է ոչ միայն ինքը, այլեւ շատ ուրիշ դասախոսներ, որոնք գուցե ինչ-ինչ պատճառներով չեն բարձրաձայնում հարցի մասին։