Դոկտորներ, թեկնածուներ, կոմերիտուհի եւ գեղեցկուհի. կառավարության նոր կազմի հմայքները

Կարեն Կարապետյանի կառավարությունում առաջին նշանակումներից հետո շրջանառության մեջ մտավ տեխնոկրատների կառավարություն տերմինը: Շատ հավանական է, որ հենց Կարապետյանը դա շրջանառության մեջ դրեց, որովհետեւ երեւի կուզեր ձեւավորել հենց այդպիսի կառավարություն: Տեխնոկրատների կառավարություն, սակայն, չունեցանք: Ընդհանրապես 18 հոգանոց կառավարության կազմի նույնիսկ կեսը Կարապետյանի առաջարկությամբ չնշանակվեց: Խոսքը ընդամենը 5-6 նոր նախարարի մասին է, որոնցից միայն 3-ին կարելի է տեխնոկրատ կոչել:

Այս կառավարությունը ավելի շուտ դոկտորների եւ թեկնածուների կառավարություն է. 5 գիտությունների դոկտորով, 6 գիտությունների թեկնածուով, մեկ գիտական հայտնագործության հեղինակով: Ունենք նաեւ մեկ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, մեկ կոմերիտուհի եւ մեկ գեղեցկուհի:

Միջազգային տնտեսական ինտեգրման եւ բարեփոխումների նախարար Վաչե Գաբրիելյանն, օրինակ, փիլիսոփայության դոկտոր է: Արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանը իրավաբանական գիտությունների դոկտոր է: Էներգետիկ ենթակառուցվածքների եւ բնական պաշարների նախարար Աշոտ Մանուկյանը տնտեսագիտության դոկտոր է: Նա այս կառավարության տեխնոկրատ դեմքերից մեկն է, թեեւ կարիերան սկսել է մամուլից (1994-95թթ. «Ռեսպուբլիկա Արմենիա» օրաթերթի հատուկ թղթակիցն է եղել): Մինչեւ 2004 թվականը Մանուկյանն աշխատել է Կենտրոնական բանկում, ֆինանսների նախարարությունում, Հանրային հեռուստաընկերությունում: 2004-ից էներգետիկայի ոլորտի տարբեր ՓԲԸ-երում եւ ԲԲԸ-երում տնօրենի տեղակալ եւ գլխավոր տնօրեն է: Մանուկյանը, այսպիսով` տեխնոկրատ է, դոկտոր, ազապ եւ անկուսակցական:

Իրավաբանական գիտությունների դոկտոր-պրոֆեսոր է սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանը: Նա իր կարիերան սկսել է 1983-1985 թթ. ՀԼԿԵՄ կենտկոմի քարտուղարի պաշտոնից: Հակոբյանը ճանաչվել է տարվա լավագույն կին, տարվա լավագույն պատգամավոր, տարվա լավագույն քաղաքական գործիչ: Շքանշաններ է ստացել Խորհրդային Հայաստանի ղեկավարությունից, Ֆրանսիայի նախագահից եւ Հայաստանի նախագահից: Ունի Ֆրիտյոֆ Նանսենի, Խաչատուր Աբովյանի, Միխայիլ Լոմոնոսովի, Պետրոս Մեծի, Վալերի Բրյուսովի, Դավիթ Անհաղթի, Համագործակցության եւ Աշխատանքի մեդալներ: Եւ վերջապես՝ Տնտեսագիտության դոկտոր է ինքը՝ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը:

Տնտեսագիտության թեկնածու է աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի նախարար Արտեմ Ասատրյանը: Իրավաբանական գիտությունների թեկնածու է արդարադատության նախարար Արփինե Հովհաննիսյանը, որը այս կառավարության ամենաերիտասարդ (1983թ.) եւ ամենագեղեցիկ նախարարն է: Արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը քաղաքական գիտությունների թեկնածու է, բնապահպանության նախարար Արծվիկ Մինասյանը` տնտեսագիտության թեկնածու:

Կրթության եւ գիտության նախարար Լեւոն Մկրտչյանը պատմական գիտությունների թեկնածու է: Մկրտչյանն իր նախարարական կարիերան սկսել է կրթության նախարարի պաշտոնից (1998թ), որին նշանակվում է երրորդ անգամ, իսկ նախարար լինելուց ազատ ժամանակ եղել է վարչապետի խորհրդական, ԱԳ նախարարի տեղակալ, ԱԺ պատգամավոր: Կենսաբանական գիտությունների թեկնածու եւ մեկ գիտական հայտնագործության հեղինակ է տարածքային կառավարման նախարար Դավիթ Լոքյանը: Եվս մի տեխնոկրատ` տրանսպորտի, կապի եւ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարար Վահան Մարտիրոսյանը տեխնիկական գիտությունների թեկնածու է:

Առողջապահության նախարար Լեւոն Ալթունյանը ոչ դոկտոր է, ոչ էլ թեկնածու: Նա միլիոնատեր է: Բացի այդ ունի մի որդի, որը Մեծ Բրիտանիայի թագավորական համերգասրահում հանդես է գալիս որպես մենակատար-դաշնակահար: Ալթունյանն իր կարիերան սկսել է Հրազդանի կենտրոնական շրջանային հիվանդանոցից, որպես բժիշկ անեսթեզիոլոգ: 1996 թվականից ներխուժել է ապահովագրական շուկա եւ այլեւս այնտեղից դուրս չի եկել:

Տեխնոկրատներից է նաեւ գյուղատնտեսության նախարար Իգնատի Առաքելյանը, որը աշխատանքային կարիերան սկսել է 1998 թ. Երեւանի կոնյակի գործարանից որպես փորձագետ-հաշվապահ եւ հասել մինչեւ գործադիր տնօրենի պաշտոնին, որտեղից էլ տեղափոխվեց կառավարություն: Այս կառավարության թիվ մեկ կարիերիստը, սակայն, տնտեսական զարգացման եւ ներդրումների նախարար Սուրեն Կարայանն է: Նա 1997 թվականից աշխատում է ֆինանսների նախարարությունում`սկզբում որպես առաջատար մասնագետ, հետո՝ բաժնի պետի պաշտոնակատար, այնուհետեւ նույն բաժնի պետ, հետո վարչության պետի պաշտոնակատար, այնուհետեւ`նույն վարչության պետ, հետո շատ ավելի յուղոտ վարչության պետի տեղակալ, այնուհետեւ նույն վարչության պետ, հետո նախարարի տեղակալ, այնուհետեւ նախարարի առաջին տեղակալ եւ վերջապես` նախարար:

Միակ վաստակավոր գործիչը մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյան է: Նա նաեւ միակն է, որին կառավարության առաջին նիստից հետո փողոցում քաղաքացիները ծափահարեցին եւ շնորհավորեցին նշանակման առիթով:

Հ.Գ. Բայց ուր էին դոկտոները, դոցենտներն ու թեկնածուները, երբ մեր կառավարությունները զարդարում էր վունդերկինդ նախարար Դավիթ Հարությունյանը: Նա ի դեպ, տեխնիկական գիտությունների թեկնածու է: