«ՔՊ»-ի բեկումնային հաղթանակը Նոր Կյանքում

Անցած կիրակի հանրապետությունում կայացած Տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները, թերեւս բեկումնային են լինելու Հայաստանի քաղաքական կյանքում:

Այս ընտրություններում վերջին 10-15 տարվա ընթացքում առաջին անգամ համայնքի ղեկավար է ընտրվել ընդդիմադիր քաղաքական ուժի ներկայացուցիչը: Խոսքը Արարատի մարզի Նոր Կյանք համայնքում «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության թեկնածու Գարիկ Սարգսյանի մասին է:

Վերջինիս հաղթանակի նշանակությունն էլ ավելի է մեծանում, հաշվի առնելով, որ նրա մրցակիցը 17 տարի անընդմեջ տվյալ համայնքում ղեկավար է եղել եւ իշխող հանրապետական կուսակցության ներկայացուցիչ է: Իսկ այն, որ մեկ տասնամյակից ավելի նման իրադարձություն Հայաստանի քաղաքական կյանքում չի գրանցվել, կարծում ենք, անվիճելի է, քանի որ այս ընթացքում գյուղապետեր կամ քաղաքապետեր դարձել են միայն ՀՀԿ-ի եւ նրա արբանյակային կուսակցությունների ներկայացուցիչները (այդ թվում` իրենք իրենց ընդդիմադիր հռչակածները), իսկ տարբեր ժամանակներում իշխանություններին իսկապես ձեռնոց նետած քաղաքական ուժերը եւ դաշինքները կամ չեն մասնակցել ՏԻՄ ընտրություններին, կամ մասնակցել են, բայց պարտվել:

Այսպիսով, «Քաղաքացիական պայմանագրի» արդյունքը Նոր Կյանքում սեպտեմբերի 18-ի ընտրությունների բեկումնային հաղթանակ էր:

Այս ընտրություններում, սակայն, գրանցվեց նաեւ ինչ-որ իմաստով բեկումնային պարտություն: Արագածոտնի մարզի Ծաղկահովիտ համայնքի ղեկավարի ընտրություններին մասնակցում էր «Սասնա ծռեր» խմբի անդամ, անազատության մեջ գտնվող Արայիկ Խանդոյանը, որը պարտվեց: Ընդ որում, Խանդոյանի մրցակիցներն էին համայնքի գործող եւ նախկին ղեկավարները. հաղթեց Ծաղկահովիտի նախկին գյուղապետը (2002-2012թթ.), որի դեմ 2014 թ. քրգործ է հարուցված եղել պաշտոնավարման տարիներին Ծաղկահովիտի առանձնապես խոշոր չափերի գույքը վատնելու համար: Այս գործի վարույթը կարճվել է վաղեմության ժամկետն անցնելու հիմքով:

Այսինքն, ծաղկահովիտցիները ընտրել են ժամանակին իրենց թալանած անձին, սակայն չեն ընտրել «Սասնա ծռերի» անդամ, ազատամարտիկ, հանրահայտ Միայնակ գայլին: Ի՞նչ է սա նշանակում:

Տեղի ունեցածի ամբողջ իմաստն ըմբռնելու համար պետք է հիշել, որ Արայիկ Խանդոյանի մասնակցությունն ընտրություններին իր տեսակի մեջ աննախադեպ չէր: Նախկինում էլ եղել են դեպքեր, երբ անազատության մեջ գտնվող անձը, որի անազատությունում ուղղակիորեն կապված էր Հայաստանի իշխանությունների դեմ ծավալած ռադիկալ բնույթի գործունեությամբ կամ հռետորիկայով, բանտից մասնակցել է ընտրություններին եւ պարտվել: Խանդոյանի պարտությունը կարելի է այս մոտեցման վերջնական պարտությունը համարել:

Մինչդեռ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության մասնակցությունը ինչպես այս, այնպես էլ ամիսներ առաջ Հրազդանում կայացած համայնքի ղեկավարի ընտրություններին, իր տեսակի մեջ աննախադեպ է: Արդեն երկար ժամանակ է «ՔՊ»-ն հրապարակ է նետել գաղափարներ, որոնք նոր են հայ քաղաքական եւ հասարակական կյանքում, օրինակ` ինստիտուցիոնալ, մեկ ընդդիմություն դառնալու գաղափարը, կամ ընտրությունները վերահսկելու համար 6000 վստահված անձ ունենալու գաղափարը կամ ընտրողներին ուղղված նախատինքը, որ չի կարելի վերցնել ընտրակաշառք, ընտրել իշխանության թեկնածուին, ապա ընդդիմադիր ուժից իշխանափոխություն պահանջել:

Մինչեւ օրս քաղաքական ուժերը շատ հեռավոր ակնարկներ են արել Հայաստանում իշխանափոխություն չլինելու մեջ ժողովրդի մեղքի բաժնի մասին, վախենալով իրենց դեմ հանել ընտրողներին, եւ ամբողջ պատասխանատվությունը դնելով միայն իշխանությունների վրա: «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ներկայացուցիչները, հատկապես, Հրազդանի քաղաքապետի ընտրություններից հետո ընտրողներին ուղղակի պատասխանատվության են կանչում ընտրակաշառքով ընտրելու համար:

Եվ եթե մինչեւ հիմա վտանգ կար, որ այս նոր գաղափարներն ու ոճը կարող են չընկալվել ժողովրդի կողմից, կամ դրանք լիարժեքորեն յուրացնելու համար երկար ժամանակ կպահանջվի, ապա Նոր Կյանքում արձանագրված բեկումնային հաղթանակը հիմք է տալիս ենթադրելու, որ Հայաստանի շարքային քաղաքացին հավանում է այս գաղափարները եւ պատրաստ է աջակցել դրանց: Շարքային քաղաքացին պարզապես չափազանց բծախնդիր է եւ մերժում, լավագույն դեպքում` ամբողջ ներուժով չի պաշտպանում այն բոլոր քաղաքական առաջարկները, որոնք կամ փնթի են ձեւակերպված, կամ անազնիվ են:

«ՔՊ»-ին կարծես թե հաջողվել է Նոր Կյանքում «իդեալական առաջարկ» ներկայացնել ընտրողին, եւ հաղթանակն իրեն չի սպասեցրել: Հանրապետության մասշտաբով նման աշխատանք տանելն ու նման արդյունք գրանցելը դժվար, չափազանց դժվար է թվում: Հաղթանակները, սակայն, նման հատկություն ունեն. դրանք երբեք հեշտ չեն կերտվում: