Յանա Տերտերյանի հայտարարությունը սուտ է եւ զրպարտանք. պատասխանում է ավագանու անդամը

Երեկ՝ հոկտեմբերի 30-ին, «Հայկական ժամանակ»-ի կայքում տեղադրվել էր Երեւանի բնակչուհի Յանա Տերտերյանի նամակ-խնդրանքը, որը նա գրել էր իր տատիկի եւ պապիկի անունից՝ խնդրելով օգնել կամ խորհուրդ տալ, կամ ուղղություն ցույց տալ, թե ինչպես վերջ տալ ապօրինի գործողություններին:

Համաձայն նամակի, ՀՀ քաղաքացիներ Ջուլետտա եւ Կարապետ Կարինյանները, 1939 եւ 1940 թթ. ծնված եւ բնակվող Այգեստան 11 փող, 1 նրբ, տուն 3/3 հասցեում, ֆիզիկապես չեն կարող դուրս գալ տնից մուտքը/ելքը հարեւանի կողմից փակված լինելու պատճառով, հիշյալ հարեւանը, ըստ նամակի, Երեւանի ավագանու անդամ Օվսաննա Հովսեփյանն է:

Ի պատասխան նամակի, ավագանու անդամ Օվսաննա Հովսեփյանը հանդես է եկել պարզաբանմամբ, որը ներկայացնում ենք առանց խմբագրման.

Ի պատասխան Յանա Տերտերյանի հայտարարության, որը արվել է հետևյալ գրառմամբ՝  «Բլոկադայի են ենթարկել մեր մուտքն ու ելքը. ապօրինության հեղինակի կինը Երեւանի ավագանու անդամ է, վստահ, որ ինքն է հաղթելու»

Պետք է նշեմ, որ Յանա Տերտերյանի հայտարարության և ոչ մի կետ չի համապատասխանում իրականությանը և մեծամասամբ հանդիսանում է զրպարտանք և սուտ:

Յ.Տ.-ն պնդում է, որ իր տատիկն ու պապիկը ֆիզիկապես դուրս գալ չեն կարող տանից, քանի որ մուտքը ենթարկված է բլոկադայի և որ դա միակ ճանապարհն է արտաքին աշխարհի հետ: Սա շատ հեշտ ապացուցելի սուտ է, քանի որ նրանց տունը ունի սեփական այլ մուտք, ոտքի և մեքենայի ճանապարհ և Այգեստան ¾ տան բակը նրանց համար ընդամենը 3-րդ ճանապարհ է: Նրանք ունեն ոտքի ճանապարհ Այգեստան 11 փողոցի թունելի կողմից և մեքենայի ճանապարհ՝ տան հետևի կողմից (տան այդ հատվածում բնակվում է հենց Յանան և իր ծնողները՝ Եփրեմ Տերտերյանն ու Նարինե Կարինյանը,  ու փաստորեն ստացվում է, որ նա չի ցանկանում, որ իր սեփական տատիկն ու պապիկը անցնեն այդ տարածքով): 

Յ. Տ.-ն նշում է, որ փակվել է ինչպես իրենց, այնպես էլ 5 այլ հարևանների ճանապարհը, ինչը կրկին չի համապատասխանում իրականությանը (հարևաններից որևէ բողոք չկա, ամեն մեկն ունեն իրենց սեփական ճանապարհները): Ավելին՝ բոլոր հարևանները հենց իրենք խնդիր ունեն Կառլեն Կարինյանի հետ, կից դնում եմ նրանցից մեկի նամակը` ինչը կօգնի ավելի լավ հասկանալու իրական իրավիճակը: 

Յ.Տ.-ն նշում է, որ այդ «սեփական» հատվածը գտնվում է դատական քննության տակ: Իրականում տարածքը սեփական է 1996թ-ից, կան ինչպես հին, այնպես էլ նորացված վկայականները,  իսկ նրանք դատի են տվել քաղաքապետարանին՝ սեփականության վկայականը չեղյալ համարելու համար:

Յ.Տ.-ն նշում է, որ տարածքի տեր հանդիսացող մարդիկ 2 անգամ դիմել են դատարան, որպեսզի վերջինս ճանաչի այդ տարածքը իրենց սեփական, սակայն 2 անգամն էլ մերժվել է: Սակայն իրականությունն այն է, որ դատարան դիմել են Յանայի տատիկն ու պապիկը՝ որպեսզի խոչընդոտեն Արթուր, Դավիթ և Վահան Սարգսյանների սեփական տարածք հանդիսացող հատվածի ցանկապատումը:

Նշեմ, որ նրանց տված դատերից մեկում իրենք արդեն իսկ դատարանով ճանաչվել են ոչ պատշաճ հայցվոր, կցում եմ դատարանի որոշումը:  

Յ.Տ.-ն նշում է, որ Քաղաքապետարանի եւ ոստիկանության այցելուները եկան եւ գնացին առանց որեւէ քայլ ձեռնարկելու եւ կասկածներ ունեն, որ դա կատարվեց այն պատճառով, որ Դավիթ Սարգսյանի կինը հանդիսանում է քաղաքապետարանի ներկայիս ավագանու անդամ: Սա նույնպես հանդիսանում է սուտ ինֆորմացիա, քանի որ Դավիթ Սարգսյանի կինը՝ Օվսաննա Հովսեփյանը, ով հանդիսանում է ավագանու անդամ, երբևէ որևէ մեկի հետ չի խոսել այս հասցեի հետ կապված թեմաներով: Քաղաքապետարանի և ոստիկանության աշխատակիցները եկել և գնացել են առանց որևէ գործողություն ձեռնարկելու մի պարզ պատճառով, քանի որ նայել են փաստաթղթերը և որևէ օրենքի խախտում չեն արձանագրել: Յանայի ենթադրությունը հավանաբար կապված են այն բանի հետ, որ հենց Յանայի մտերիմ բարեկամները (կոռեկտությունից ելնելով չեմ հրապարակի անունները) երկար տարիներ շարունակ աշխատել են քաղաքապետարանում և մինչև հեղափոխությունն օգտվել են քաղաքապետարանի «ծանոթ-բարեկամ» աշխատելաոճից: Այդ պատճառով նրան թվում է, որ ամեն ինչի հիմքում հենց այդ մեթոդն է ընկած: 

Յ. Տ.-ն նշում է, որ Դավիթ եւ Վահան Սարգսյանները ունեն բժշկական թուղթ, ինչպես ժողովուրդն է ասում՝ գժի թուղթ, որը ժամանակին ձեռք է բերվել ծառայությունից խուսափելու համար: Սա նաեւ իրենց թույլ է տալիս կատարել ցանկացած չարագործություն եւ մնալ անպատիժ:

Սա նույնպես չի համապատասխանում իրականությանը: Վահան և Դավիթ Սարգսյանները ձեռք չեն բերել որևէ փաստաթուղթ՝ բանակից ազատվելու համար: Նրանք ունեցել են առողջական խնդիրները: Վահանի խնդրը կապված է ողնաշարի հետ և նրա թուղթը «գժի թուղթ» լինելուց չափազանց հեռու է: Իսկ Դավիթը 12 տարեկանում մորը կորցնելուց հետո ունի որոշակի հոգեբանական խնդիրներ, որն էլի հեռու է «գիժ» կոչվելուց:
Ինչ վերաբերվում է, որ Դավիթ, Վահան կամ Արթուր Սարգսյանները կարող են անել չարագործություն և մնալ անպատիժ, նշեմ, որ նրանք երբեք որևէ խնդիր չեն ունեցել ոստիկանության հետ և երբեք որևէ կոնֆլիկտի համար ոստիկանական բաժանմունքում չեն հայտնվել:
Ավելին՝ կոնֆլիկտի ժամանակ Դավիթ Սարգսյանը ինքն է կանչել  ոստիկանություն, դիմում գրել՝ խնդրանքով օրինական կարգով փոխանցել Յանա Տերտերյանի ընտանիքին՝ զերծ մնալ կոնֆլիկտներից և չհրահրել կռիվ: Այդ դիմումը ոստիկանությունում առկա է:  

Յ.Տ.-ն նշում է, որ այդտեղ անօրինական կերպով կառուցվում է հանրակացարան, ինչը կրկին չի համապատասխանում իրականությանը: Տան տեր Արթուր Սարգսյանը անվանի նկարիչ է, նա այնտեղ կառուցում է արվեստանոց՝ հյուրասենյակներով: Վահան Սարգսյանը երաժիշտ է, ով սովորել է Անգլիայի Թագավորական Երաժշտական Ակադեմիայում, այնուհետ՝ Շտուրգարդի ակադեմիայում և Հայաստանում արդեն երկրորդ տարին է, ինչ կազմակերպում է HASS FEST արվեստի փառատոնը: Նա անընդհատ ունենում է բազմաթիվ հյուրեր, որոնց հյուրընկալում է իր տան արվեստանոց-հյուրասենյակներում:

Ստացվում է, որ Յանա Տերտերյանի գրած նամակի և ոչ մի կետ չի համապատասխանում իրականությանը:

Իրականում պատկերն այլ է, քան ներկայացնում է Յանա Տերտերյանը: Պատկերն այն է, որ Յանա Տերտերյանի տատիկն ու պապիկը ունեն 2 երեխա, և տրամաբանորեն ունեն պլաններ՝ տունը բաժանելու 2 մասի և ունենալու 2 տարբեր մուտքեր: Իրականությունն այն է, որ նրանք փակել են իրենց սեփական տարածքը և անընդհատ դատական քննության մեջ պահելով գործընթացը, թույլ չեն տալիս իրենց հարևանին փակելու իր սեփական բակը, որ կարողանան իրենք անցնել այլ տարածքով: Այնինչ բակը օրինական փաստաթղթով պատկանում է Արթուր, Դավիթ և Վահան Սարգսյաններին: Նրանք անգամ սերվիտուտի պահանջով դատարան դիմել չեն կարող, քանի որ իրենց տունն ունի սեփական մուտք և մեքենայի ճանապարհ:

Որպես ինֆորմացիա նշեմ նաև, որ նրանք քաղաքապետարանի և դատարանի միջոցով անընդհատ խնդիրներ են ստեղծել գրեթե բոլոր հարևանների համար: Այս պահին դատական քննության մեջ են ոչ միայն ¾ հասցեում գտնվող տան տերերի, այլ նաև կողքի մյուս հարևանի հետ:

Ահա օրինակ հարևաններից մեկը, ում մուտքն իրենք փակել են.

Նշեմ նաև, որ Կառլենը՝ Յանայի պապիկը, հանդիսանում է Դավիթ Սարգսյանի մոր մորեղբայրը: Նրա քույրը՝ Դավիթի տատիկը և նրա քրոջ դուստրը՝ Դավիթի մայրիկը մահացել են, երբ Դավիթը եղել է 12 տարեկան ու Դավիթն այդ տունը ժառանգել է նրանցից: Հիմա ստացվում է, որ նա փորձում է խոչընդոտել, որ մանուկ հասակում իր մորն ու տատին միանգամից կորցրած իր քրոջ թոռը կարողանա վերջնական ձևակերպել մորից ժառանգություն ստացած իր օրինական տարածքը: Եվ սա Կառլեն Կարապետյանի՝ բարեկամներին անհիմն դատական գործընթացներով անընդհատ խանգարելու առաջին դեպքը չէ:

Հարգելի Յանա, իրավիճակ է փոխվել և դուք կարծես ներկայիս իրականությանը չեք տիրապետում: Եթե դուք ժամանակին ծանոթ-բարեկամներով քաղաքապետարանում հարցեր առաջ տանելուն էիք սովոր, ես որպես հեղափոխության մասնիկ ավագանի հավատարիմ եմ հեղափոխության գաղափարին և երբեք ոչ մի հարց չեմ լուծում ծանոթ-բարեկամ տրամաբանությամբ:

Որպես ավագանու անդամ ես երբևէ որևէ մեկի հետ չեմ խոսել այս թեմայով, սակայն շնորհակալ եմ Յանա Տերտերյանին՝ հարցը հանրայնացնելու համար: Հուսամ, որ նրա նամակը կնպաստի, որպեսզի պատկան մարմինները արագացնեն հարցի լուծումը բացառապես միայն օրենքի շրջանակներում:

Հարգանքներով՝ Օվսաննա Հովսեփյան

Ավագանու անդամ

Օվսաննա Հովսեփյանը կից ներկայացրել է նաեւ իր խոսքերի որոշակի ապացույցներ.