«Խորհոիրդ կտամ չոգեւորվել». հարցազրույց ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանի հետ

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի մարտի 26-ի համարում

- Պարոն Սահակյան, չնայած ՀՀԿ ղեկավարը վստահ էր, որ ընդդիմության մեղրամիսը երկար չի տեւի, սակայն երեկ, ըստ էության, կատարվել է բավականին լուրջ քայլ. «Արդարությունն» ու «Ազգային միաբանությունը» հայտարարել են մինչեւ ապրիլի 13-ը համազգային անհնազանդության հանրահավաք կազմակերպելու եւ իշխանափոխության գործընթաց սկսելու մասին: Դա ձեզ չի՞ մտահոգում:   

- Իհարկե, ընդդիմության գործողությունները մտահոգիչ են, սակայն ես չեմ կարծում, թե դրանց կարելի է առանձնապես լուրջ վերաբերվել: Երեք տարի է նրանք համատեղ պայմանավորվածություններ են ձեռք բերում եւ պարբերաբար խախտում այդ պայմանավորվածությունները: Հիշեք, թե ինչ կարգի համատեղ հայտարարություններ ընդունեցին նախագահական ընտրություններից առաջ, որի արդյունքը բոլորս էլ տեսանք: Այն, ինչը անբնական է՝ չի կարող լուրջ հետեւանքներ ունենալ:

- Սակայն երկու քաղաքական ուժ արդեն իսկ հստակ ժամկետ է նշել՝ համազգային նոր շարժում սկսելու համար: Ի՞նչն է այդտեղ անբնական: 

- Եկեք չշտապենք ու մի քանի օր եւս սպասենք. վստահ եմ, որ մինչեւ իրենց հայտարարած ժամկետն այլ բնույթի հայտարարություններ կլինեն, քանզի մենք արդեն երկու-երեք տարի ականատեսն ենք լինում նրանց նմանօրինակ հայտարարությունների ու հակահայտարարությունների: Կարծում եմ, սա հերթական բլեֆային գործընթաց է: Իհարկե, չեմ բացառում, որ կլինեն միտինգներ, սակայն գործընթացները միտինգից այն կողմ չեն անցնի: Այսօր ընդդիմության երկու թեւերը մրցապայքարի մեջ են մտել, թե ով ավելի շատ ժողովուրդ կբերի: Ընդդիմության թեւեր էլ կան, որոնք դարան են մտել եւ մտածում են՝ թող կռիվը սկսվի, վերջում կերեւա, թե մենք ում ենք միանում: Այս ամենն անլուրջ է: Եւ ընդհանրապես, չի կարելի ժողովրդին դնել դրանիկների տեղ եւ օգտագործել որպես դրանիկների գունդ:

Մի առիթով արդեն ասել եմ՝ ժողովուրդը ոչ թե ընդդիմության ետեւից է գնում, այլ՝ հացի: Ժողովրդին պետք է հստակ բացատրվի, որ եթե անգամ իշխանությունը փոխվի, ոչ մեկը նրանց հաջորդ օրը հաց կամ պարարտանյութ չի տալու: Չնայած, ես  ավելի շատ հակված եմ մտածել, որ ընդդիմությունը պարզապես պատանդ է դարձել իր իսկ արած հայտարարությունների. ասել են, ժամկետ են նշանակել, գերի են դարձել իրենց հայտարարությունների ու հիմա ստիպված քայլեր են ձեռնարկում՝ հրաշալի հասկանալով, որ իրենց բոլոր քայլերը դատապարտված են: Ո՞վ է գլխավորելու իրենց հռչակած իշխանափոխության շարժումը. ժողովուրդը պե՞տք է իմանա, թե ում ետեւից է գնում, եւ այդ լիդերը ինչ ծրագրեր ունի: Այլապես՝ «տապալենք, հետո կտեսնենք, թե ում ենք նշանակում նախագահ» սցենարը պարզապես ծիծաղելի է:

- Պարոն Սահակյան, այդուհանդերձ, ընդդիմության համախմբման գործընթացը կարծես թե ակտիվացավ Գեղամյանի, այնուհետեւ՝ Ստեփան Դեմիրճյանի մոսկովյան այցերից հետո: Տեսակետ կա, որ ՌԴ-ն ընդդիմությանն իշխանափոխություն անելու «դաբրո» է տվել:

- Ճիշտն ասած, ես ընդունում եմ, որ կան հարավկովկասյան ընդհանուր սցենարներ, որոնց բախումները գերտերությունների միջեւ են, եւ որի փայլուն օրինակը Վրաստանն էր: Ես չեմ բացառում, որ այդ տերությունները Վրաստանի շարունակությունը մտածում են իրականացնել Հայաստանում: Սակայն Հայաստանում բոլորովին այլ իրավիճակ է թե՛  քաղաքական, թե՛ սոցիալ-տնտեսական առումով: Իսկ որ Վրաստանի սցենարն արտաքին ուժերը կփորձեն իրականացնել նաեւ Հայաստանում՝ ես դրան հավատում եմ: Այդուհանդերձ, ես վստահ եմ, որ ժողովուրդը լուրջ չի ընդունի ընդդիմության պատմած հեքիաթները, որպեսզի գա եւ օրերով նստացույց անի՝ բացելու համար իշխանատենչության մոլուցքով տարված մի քանի լիդերների ճանապարհը դեպի իշխանություն: Ի դեպ, ես խորհուրդ կտայի ընդդիմությանն՝ առանձնապես չոգեւորվել, քանզի չի բացառվում, որ իրենց սկսած շարժումը դաշտ բացի բոլորովին այլ գործչի համար: Ոչ մեկը չէր սպասում, որ Վրաստանում քաղաքական դաշտը պիտի միանգամից մաքրվի, եւ Սահակաշվիլին գա իշխանության:

- Իսկ, ըստ ձեզ, ո՞վ կարող է լինել այդ «այլ» ուժը:

- Կարծում եմ, ընդդիմության շարժումը պարզապես հնարավորություն կտա, որ ակտիվանան այլ ուժեր: Եւ եթե անգամ տեսականորեն ընդունենք, որ իշխանափոխությունը հնարավոր է, դա հաստա՛տ չի լինելու այս ընդդիմության սկսած շարժման արդյունքում: Եթե ի հայտ գա այն լիդերը, որը հետագայում պատասխանատվություն է վերցնելու իր վրա եւ հստակ ասելու է, թե ինչ ուղիով է զարգանալու երկիրը, ահա այդտեղ մտածելու բան կա:

- Այսինքն, դուք չե՞ք բացառում իշխանափոխության հնարավորությունը:

- Այսօր բացառում եմ: Բացի այդ, մենք պետք է հասկանանք, որ այսօր խոսել իշխանափոխության մասին, նշանակում է՝ կորցնել մեր անկախությունը, ինչպես իր անկախությունը կորցրեց Վրաստանը՝ դառնալով ԱՄՆ-ի հերթական նահանգներից մեկը:   

Նաիրա Զոհրաբյան